Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ δήλωσε την Κυριακή ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν να καταρτίσουν ένα σχέδιο ειρήνης για την Ουκρανία, το οποίο θα παρουσιάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα κρίσιμο βήμα για να μπορέσει η Ουάσινγκτον να προσφέρει εγγυήσεις ασφαλείας που το Κίεβο θεωρεί απαραίτητες για την αποτροπή της Ρωσίας.
Σε σύνοδο κορυφής στο Λονδίνο, μόλις δύο ημέρες μετά τη σύγκρουση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και την απότομη διακοπή της επίσκεψής του στην Ουάσινγκτον, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέφρασαν ισχυρή υποστήριξη στον Ουκρανό πρόεδρο και υποσχέθηκαν να ενισχύσουν τη βοήθεια προς τη χώρα του.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν ότι πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες ώστε να δείξουν στον Τραμπ ότι η ήπειρος μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό της, ενώ η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρότεινε τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων που περιορίζουν τα επίπεδα χρέους.
Ο Στάρμερ, που υποδέχθηκε έναν εμφανώς ταραγμένο Ζελένσκι με μια θερμή αγκαλιά, ανακοίνωσε ότι η Βρετανία, η Ουκρανία, η Γαλλία και άλλες χώρες θα σχηματίσουν μια «συμμαχία των προθύμων» για την κατάρτιση ενός σχεδίου ειρήνης που θα παρουσιαστεί στον Τραμπ.
Ενδεχόμενος ρόλος της Ελλάδας
Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να έχει σημαντική εμπλοκή σε αυτό το σχέδιο. Πιθανές συνεισφορές της Ελλάδας θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:
-
Διπλωματική διαμεσολάβηση – Η Αθήνα θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο ως γέφυρα μεταξύ διαφορετικών στρατοπέδων, αξιοποιώντας τις σχέσεις της με ευρωπαϊκές και νατοϊκές χώρες, αλλά και τις ιστορικές της σχέσεις με τη Ρωσία.
-
Αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων – Εάν το σχέδιο περιλαμβάνει ευρωπαϊκή στρατιωτική παρουσία, η Ελλάδα μπορεί να συνεισφέρει προσωπικό ή υλικοτεχνική υποστήριξη.
-
Αμυντική βοήθεια – Η Ελλάδα έχει ήδη στείλει στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και θα μπορούσε να αυξήσει αυτή τη συνεισφορά, παρέχοντας επιπλέον εξοπλισμό ή εκπαίδευση.
-
Ανασυγκρότηση – Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να συμβάλει σε προγράμματα ανοικοδόμησης της Ουκρανίας, ειδικά στους τομείς των υποδομών και της ενέργειας.
Η όποια ελληνική εμπλοκή, ωστόσο, θα εξαρτηθεί από τις γενικότερες ισορροπίες εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, καθώς και από την πολιτική της κυβέρνησης στην Αθήνα απέναντι στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.
